راحــــت بگــم…
مشــکل از ايــنجا شــروع شــد…
در شــب آرزوهــا،
مــــن “او” را آرزو کــردم
و او “او” را…
(مخــاطب عــامِ عــام)
دلــــــــتـــنــگـــــــــــم . . . !
دلتنگ كسي كه گردش روزگارش...
به من كه رسيد از حركت ايستاد . . . !
دلتنگ كسي كه دلتنگيهايم را نديد . . .
دلتنگ خودم . . .
خودي كه مدتهاست گم كرده ام . . . !
خیلـﮯ تَلخــﮧ ..
بـود ُ نَـبودِتـــْ ...
بَـراﮮ ڪَسـﮯ ڪِـﮧ ...
بــود ُ نَبـودِتـﮧ ...
بــود ُ نَبـود نَـبـاشـﮧـ ...
تصویر تو را
از دریچه ای که در اولین دیدار تو در قلبم گشودم نظاره میکنم...
که تپش قلبم ترنم صادقانه ات
و اشکهای غم دورییت آیینه ی حقیقت آن است...
مهسا جونم...
هر شب چشمان بی همتایت را در آیینه ی قلبم نظاره میکنم
و دستان گرم تو را از فرسنگها فاصله به انتظار میکشم
که شاید روزی سنگینی دستانت را بر دستان منتظرم احساس کنم...
از طرف اونی که تنهاست...
تنها اومده...
تنها میره...
تنهاش میزارن...
تنها نمیزاره...
تنها یک آرزو داره!
اونم اینه که تو تنهاش نزاری...
چـه کـَسـي...
بـَرآي عـِشـقـبـآزي مـآ..
شـِعـرِ اَتـَــل مـَتـَــــل خـوآنـد.
. کـه پــآيـَت رآ..
بـه ايـن رآحــَتـــــي اَز زنــدگــيـمـ
وَرچــيـــــيــدي . . ؟؟
شـمـا که غـريـبـه نيـستيـن . . . .
وقتي منو خواست ..
هيچ چيز جلوپاش نبـــــــــــــود ..
و وقتي هم که منو نخواست
هيچ چيز نگهدارش نبــــــــــــــــود .......!
رو ديــوار دبيرستــان دخــترانه نوشته شــده بود:
نوشــتن هرگــونه متــن و آگهي تبليــغاتي منــع قانــوني دارد...
زيــرش با اسپــري بزرگ نوشــته بودن:
دوستــت دارم...حــتي اگه منــع قانــوني داشــته باشــه.....
تـازگيـــا هـرکـي ميگه : دوسـت دارم ، خـنـدم ميـگيـره !
بـــي اراده ميگــم : تــو ديـگه چي ميـخـواي؟