دست نوشته ی خودم...

قلبم تقدیم به کسی که نمیدانم در خاطرش میمانم یا برایش

خاطره میشوم.. همچون موجی نا آرام بارها به ساحل تو

برخورد می کنم وغصه هایم درست مثل کف آب از

خاطرم محو میشود.

حالا تو هر چقدر که میخواهی سنگدل باش!!

فرقی نمیکند...

فرقی نمیکند که آرامش دلم را تنهاییت از صحنه خارج

 کند...تا وقتی که این بازی ادامه دارد خواهم سوخت تا

عاشقانه محو تماشایت شوم...چه فرقی میکند باشم یا نه...

چه فرقی میکند در خیالم روزی صد بار عاشقانه هایت

را مرور کنم در حالیکه تو عاشقانه هایت را به خیانت

زمزمه میکنی..چه فرقی میکند بنویسم یا نه...

یا چه فرقی میکند که در این بازی ببازم

یا به کام شیرین تمام شوم...

هر چه باشد باز هم آب خوردن از لیوان شکسته ام را

فراموش نمیکنم...دل شکسته ام باز هم عاشقانه خواهد سرود...

ولی این بار به غم دوریت جشن خواهد گرفت...

جشنی به شادی تمام غمهایم...

تو نگران نباش..!!